Dlaczego w nurkowaniu tak trudno jest szybko stworzyć zespół ? – Bezpieczeństwo Wnoszenia Wkładu

Jak sprawić, by inni czuli się wystarczająco bezpiecznie, by wnieść swój wkład i coś zmienić?

Jest to trzecia część z serii czterech wpisów, które dotyczą budowania bezpieczeństwa psychologicznego w środowisku szkoleniowym lub w nurkowym środowisku „rekreacyjnym”. Dwa poprzednie wpisy znajdują się pod linkami:

Część pierwsza: Bezpieczeństwo integracji

Część druga: Bezpieczeństwo uczących się

Część trzecia: Bezpieczeństwo uczestników (ten artykuł)

Część czwarta: Bezpieczeństwo przeciwnika

Zespoły doskonalą się, ucząc się na podstawie tego, co już się wydarzyło i wykorzystując (różnorodne) doświadczenia osób wchodzących w skład zespołu. Tworzenie myślących nurków jest celem lub powinno być celem agencji szkolących nurków. W środowisku szkoleniowym nie chodzi tylko o to, by instruktor wnosił swój wkład w naukę, ale także by instruktor rozwijał się dzięki wkładowi kursantów. W środowisku „nurkowania dla zabawy” lub podczas nurkowania w ramach projektu czy ekspedycji, stworzenie warunków, w których wkład jest mile widziany i doceniany, może sprawić, że nurkowania będą bardziej ekscytujące i ciekawe, a przy okazji bezpieczniejsze.

Wyjaśnienie ról. Większa złożoność wymaga większego zaangażowania w pracę zespołową, tymczasem większa niejednoznaczność ról powoduje, że ludzie przyjmują założenia dotyczące tego, w jaki sposób mogą wnosić swój wkład. Wyjaśnienie ról na początku zmniejszy zarówno niepokój, jak i niepewność. Będzie trzeba to robić co jakiś czas, by zapewnić jasność ról. Nawet w środowisku szkoleniowym, gdy instruktor wyznacza jednego z kursantów do odegrania konkretnej roli, oznacza to, że powstaje mniej założeń, a pojawienie się pytań i sugestii jest bardziej prawdopodobne, ponieważ kursanci wiedzą, co będzie się działo podczas nurkowania. W kontekście „nurkowania dla zabawy” jasność ról ułatwia członkom zespołu przekazywanie sugestii opartych na ich wcześniejszych doświadczeniach i wiedzy.

Docenianie małych zwycięstw. Małe zwycięstwa zwiększają pewność siebie i budują impet do rozwoju i doskonalenia. Nie chodzi tu o frazesy i „zbijanie piątek”, ale raczej o uznanie, że dobrze jest nauczyć się czegoś nowego i rozwijać się. Kiedy członkowie waszych zespołów widzą serię małych zwycięstw, stwarza to poczucie ruchu do przodu. Badania wykazały korzyści płynące z pasma sukcesów i niechęć do ich przerwania. Ostateczny sukces może być bardzo odległy, ale małe zwycięstwa oznaczają stały postęp w dążeniu do celu. To właśnie te małe zwycięstwa napędzają członków zespołu do dalszych wysiłków, by nadal wnosić swój wkład na wysokim poziomie. Podczas kursu szkoleniowego przejście od „braku umiejętności” do „sukcesu” może wydawać się zniechęcające, ale stopniowe zdobywanie umiejętności i refleksja nad nimi mogą pomóc uczniom utrzymać motywację. Podczas realizacji projektu lub nurkowania badawczego powolne dążenie do celu, mimo niepowodzeń, może pomóc zespołowi w utrzymaniu motywacji, zwłaszcza jeśli dany wkład pomógł rozwiązać problem, przed którym stanął zespół.

Akceptowanie złych wiadomości. Złe wiadomości są częścią doświadczenia każdego zespołu. Pokażcie swojej drużynie, że chcecie usłyszeć złe wieści, ponieważ są one miarą wydajności, a wydajności nie da się poprawić, dopóki nie poznamy i nie zaakceptujemy sytuacji, w której się obecnie znajdujemy. Możecie być rozczarowani, ale wyraźcie uznanie dla tych, którzy przynoszą złe wieści. Krytyczna informacja zwrotna jest niezbędna do poprawy. Niestety, podczas gdy większość instruktorów posiada umiejętność udzielania informacji zwrotnej (z różnym skutkiem), bardzo niewielu posiada umiejętność jej przyjmowania. Co więcej, większość kursantów nie jest uczona, jak omawiać nurkowanie, zwłaszcza jeśli chodzi o nieoptymalne wyniki. Wreszcie, gdy organizacja otrzymuje informację zwrotną o działaniu instruktorskim niezgodnym ze standardami, jest to postrzegane jako pierwszy krok do wyciągania konsekwencji (również prawnych), a nie jako okazja do nauki. Taka obawa zmniejsza prawdopodobieństwo poprawy, a zwiększa przeciętność i stosowanie absolutnego minimum.

Odróżnianie problemów z umiejętnościami od problemów z motywacją. Jako lider lub instruktor, gdy wkład zespołu zaczyna być mniejszy, twoim pierwszym zadaniem jest zrozumienie, dlaczego tak się dzieje. Podejmując się analizy, pierwsze pytanie powinno brzmieć: Czy jest to problem z umiejętnościami, czy z motywacją? Działania naprawcze w przypadku problemów z umiejętnościami są zupełnie inne niż w przypadku problemów z motywacją. Problemy z umiejętnościami wymagają zwiększenia umiejętności, wiedzy i doświadczenia i taka jest twoja rola jako instruktora – rozwijać umiejętności techniczne. Problemy z motywacją są jednak inne i wymagają zrozumienia, pewności siebie, poczucia własnej skuteczności i odpowiedzialności. Niestety, te umiejętności niekoniecznie są nauczane podczas rozwoju instruktorskiego. Jeśli nie znasz źródła problemu, możesz zająć się nim w niewłaściwy sposób. Na marginesie, dotyczy to także rozwoju umiejętności technicznych w wodzie – jeśli nie wiesz, jak rozwiązać problem, to stosowanie technik uczenia się/nauczania na pamięć raczej nie rozwiąże problemu.

Uczenie zasady kumulacji. Często członkowie waszego zespołu lub wasi kursanci mogą mieć poczucie, że ich wkład nie ma żadnego znaczenia. Można pomóc im zrozumieć, że właściwe ukierunkowane wysiłki z czasem przynoszą efekt kumulacji. Duży wkład wymaga czasu i często nie można rozpoznać jego efektów na wczesnym etapie. Chwal ich konsekwentne wysiłki, zwłaszcza gdy nie ma widocznych oznak sukcesu. W końcu małe rzeczy stają się wielkimi rzeczami. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku umiejętności nietechnicznych, które wymagają czasu, by się rozwinąć, i aby ich efekty były widoczne. Opóźniona gratyfikacja się opłaca.
Może wam się wydawać, że kursanci nie mają wiele do zaoferowania, gdy są częścią zespołu. Jeśli jednak wrócicie myślami do bezpieczeństwa integracji i potrzeby wspólnego celu, jakim jest wzajemne uczenie się, kursanci mogą pomóc wam doskonalić się zarówno jako jednostki, jak i jako zespół. Warto szukać okazji, by wnieść swój wkład. Jeśli chodzi o "nurkowanie dla zabawy", to pozwalając członkom zespołu wnieść swój wkład, zwiększasz szansę na lepszą zabawę i wykorzystanie różnorodności poznawczej w zespole do rozwiązywania problemów, z którymi się spotykacie, także podczas incydentu lub zdarzenia niepożądanego. Nie odrzucajcie wkładu innych, mogą mieć odpowiedź, o której jeszcze nie pomyśleliście.